Ach, co to był za ślub, czyli... shintō ślub.

Jest takie znane przysłowie à propos synkretyzmu religijnego w Japonii, które mówi o tym, że Japończyk rodzi się w shintō, a umiera w buddyzmie. Ogólnie rzecz ujmując shintō zajmuje się wszystkim, co związane jest z narodzinami, nowym, a buddyzm obraca się w kręgu śmierci, przemijalności. Dlatego też śluby w Japonii to zwykle sfera shintoistyczna (pomijam na razie kwestię tzw. ślubów w zachodnim/chrześcijańskim stylu...).

Jednym z najpopularniejszych miejsc, aby wziąć ślub shintō, jest chram Meiji w Tokio.

Zdjęcia te zrobiłam dobrych kilka lat temu podczas mojego pierwszego pobytu w Japonii. Trochę było mi niezręcznie zakłócać obiektywem tak doniosłą chwilę tych młodych dwojga, ale znajomi Japończycy nie widzieli w tym nic gorszącego - namawiali mnie, aby robiła zdjęcia. Więc robiłam, bo w sumie trudno się było temu oprzeć. :)

A zatem, gdy rok temu trafiliśmy z L. do Kanda-myōjin i na wysyp ślubów nie wahaliśmy się długo i zrobiliśmy kilka zdjęć. Nikt nie wydawał się być temu przeciwny - praktycznie wszyscy zwiedzający akurat chram robili zdjęcia młodym parom. Do dziś w sumie nie jestem pewna, czy wypada...

Tutaj młoda para pozuje do zdjęć już po ceremonii ślubnej:

Kiedy tylko fotograf zrobił swoje, już z budynku obok wyłonił się kolejny orszak ślubny:

Przypadkiem też dostrzegliśmy młodą parę, gdy pozowała do zdjęć na jesiennym tle w Nikkō:

Chyba na całym świecie ludzie w ślubnych strojach, cała oprawa (w Japonii do tego inna niż w Europie) wzbudza niemały zachwyt. Wizualnie wszystko wyglądało pięknie i nie mogłam oczu oderwać od kimon. Można by wiele napisać o strojach pary młodej, a tak w skrócie to panna młoda ubiera białe kimono (shiromuku 白無垢) oraz białe nakrycie głowy (tsunokakushi 角隠し*), które ma za zadanie zakryć rogi zazdrości, wydumanego ego i egoizmu oraz ma symbolizować gotowość panny młodej do bycia łagodną i posłuszną żoną, lub nosi perukę ze złotymi ozdobami. Panna młoda zakłada również uchiake (打ち掛け), rodzaj narzutki/płaszcza na kimono, które może być białe lub bardzo kolorowe z przewagą czerwieni oraz bogato zdobione motywami szczęścia i pomyślności jak żuraw, sosna czy duże ilości kwiatów. Pan młody z kolei zakłada czarne formalne kimono (montsuki 紋付), narzutkę z herbami rodowymi (haori 羽織) oraz spodnie (hakama 袴).

Poniżej zdjęcia w budynku Meiji Kinenkan, czyli sali ślubnej na terenie chramu Meiji. To tam załatwia się wszelkie formalności i dopina wszystko na ostatni guzik. (Więcej informacji na stronie w języku japońskim - łącznie z takimi, w których momentach ceremonii można robić zdjęcia, a kiedy jest to zabronione.)

Uchikake.

A jak wygląda ceremonia ślubna w obrządku shintō?

Zazwyczaj podczas ślubu obecna jest jedynie najbliższa rodzina, czasami także przyjaciele młodej pary. Wszystko zaczyna się od rytualnego oczyszczenia, a następnie są modlitwy, przysięga, wymiana obrączek oraz błogosławieństwo. Ma miejsce wymiana podarunków między młodą parą i kapłanem, a nowożeńcy piją również sake (trzy łyki z trzech czarek), aby podkreślić więzy od tej chwili ich łączące. Obecnie wszędzie ceremonie wygladają tak samo na wzór ślubu księcia Yoshihito i ksieżniczki Sado w 1900 roku. Przed tym wydarzeniem ceremonie ślubne shintō różniły się od siebie. Więc informacji tutaj.


A ceremonię można podejrzeć na filmiku młodej pary umieszczonym w sieci, a piękne zdjęcia już z innego ślubu tutaj.

* Inna używana nazwa to wataboushi (綿帽子).