Garapagosu-ka.

Syndrom Galapagos (czasami nazywany Jalapagos), czyli po japońsku garapagosu-ka (ガラパゴス化) to jeden z wielu syndromów, które mają dotykać japońskie społeczeństwo (poza tak znanymi jak syndrom paryski czy hikikomori). Ujmując problem w kilku słowach - syndrom ten opisuje społeczeństwo (japońskie), które rozwija się w izolacji od innych krajów. Termin ten nawiązuje do wysp Galapagos, gdzie Darwin zaobserwował podobne zjawisko w odniesieniu do roślin i zwierząt, które ewoulowały endemicznie w genetycznej izolacji.

Syndrom Galapagos zwykle pojawia się, gdy mowa o japońskiej technologii. Początkowo wyrażenia tego używano w kontekście telefonów komórkowych, które mają tak zaawansowane i rozbudowane funkcje, że innym produktom tego typu spoza Japonii jeszcze do nich daleko (a japońskich telefonów komórkowych nie da sie używać poza granicami tego kraju). A do tego są przez niektórych uważane za brzydkie, z czym ja się akurat nie zgodzę. :)

"It's basically a way of describing the nation of Japan as becoming shyer, less adventurous, and all-around more isolated and introverted."

Jednak znaczenie tego terminu można odnosić do całego społeczeństwa, w którym niektórzy widzą oznaki ponownego zamykania się Japonii na świat. Izolacja Japonii ma długą historię, której sprzyjało położenie Japonii na wyspach. W okresie Edo (1603-1868) realizowano politykę sakoku (鎖国) - żaden Japończyk nie mógł opuścić Wysp Japońskich, a żaden obcokrajowiec nie miał prawa dostać się do Japonii. Nawet kontakty handlowe ograniczono do jednej wysepki (Dejima), na której znajdowała sie faktoria holenderska.

Obecnie młodzi ludzie przestali interesować się studiowaniem za granicą, także pracownicy nie chcą wyjeżdżać z Japonii na kontrakty, wciąż istnieje problem hikikomori, a japońskie produkty często nie wychodzą poza krajowy rynek. W 2007 roku wydano nawet ksiażkę pod znaczącym tytułem Nie pozwól swojej córce studiować za granicą autorstwa Takahashi Mitsuko, a główne powody wymieniane przez autorkę, aby nie jechać do Ameryki (bo zagranica oznacza USA, czyli zwykle całą Amerykę...), to:

1. Angielski, którego Japończycy uczą się w szkołach jest bezwartościowy, dlatego trudno jej się będzie porozumieć
2. Rodzina, u której się zatrzyma, na pewno będzie stwarzać problemy
3. Kultura i zwyczaje są inne w Ameryce i inne w Japonii
4. Studiowanie za granicą jest niebezpieczne
5. Słodkie pułapki studiowania za granicą - prawdopodobnie chodzi o tzw. związki międzyludzkie...
(Więcej informacji o książce między innymi tutaj.)

Jak widać na powyższym przykładzie Japończycy nadal bywają straszeni "białymi barbarzyńcami". Przykre, że część z nich naprawdę w takie rewelacje wierzy...

Takie podejście do innych ma olbrzymi wpływ na umacnianie się garapagosu-ka. Niektórzy jednak twierdzą, że po ubiegłorocznym marcowym trzęsieniu ziemi Japończycy chcąc nie chcąc otworzyli się bardziej na świat - przynajmniej w zakresie niesienia im pomocy. Dostrzegli, że są pozytywnie postrzegani i doceniani przez inne narody, które zechciały nieść im bezinteresowną pomoc. Czas pokaże, czy ta tendcja się utrzyma...

Więcej informacji można znaleźć między innymi tutaj i tutaj. Polecam!

(Zdjęcie zapożyczone stąd.)
(Cyt. za: Galapagos Syndrome, AltJapan.)