American Geisha

Gejsze i ich świat od zawsze stanowiły tajemnicę. Dzisiaj nadal ich świat pozostaje  w ukryciu, a informacje na temat świata kwiatów i wierzb są tak naprawdę znikome - gejsze mówią nam tylko tyle, ile chcą powiedzieć. Niektórzy sądzą (i sądzili już 30-40 lat temu), że gejsze należą do przeszłości, są reliktem kulturowym. Inni upatrują w nich ostoję japońskiej tradycji i wierzą, że dzięki gejszom ona przetrwa. Chyba niezależnie od tego, który pogląd podzielamy, trzeba przyznać, że piękno tego świata wciąż fascynuje. Nie tylko obcokrajowców.

"Pewnego dnia, pod koniec listopada, okāsan z Mitsuby zwróciła się do mnie: Czy wiesz, że nigdy do końca nie zrozumiesz życia gejsz, jeśli nie spróbujesz żyć tak jak one? Mogę znaleźć dla ciebie kimono, a Ichiume może zostać twoją starsza siostrą. Co ty na to?"

Książka Gejsza antropolożki Lizy Dalby do dziś stoi na mojej półce i sięgam po nią od czasu do czasu. Przeczytałam ją lata temu i pamiętam, że bardzo mi się podobała - w interesujący sposób opisywała antropologiczne zagadnienia i odpowiadała na wiele pytań. Nie bez znaczenia była i sama historia - pierwszej białej kobiety, która mogła zostać gejszą. Nawet jeśli tylko na chwilę. To świetna książka.

Kilka dni temu przypadkiem trafiłam na film, który powstał na podstawie książki Dalby. Wydaje mi się, że to dosyć luźna adaptacja. Film pochodzi z 1986 roku i chyba dlatego momentami był dosyć zabawny - z powodu estetyki lat '80. Gejsza po godzinach z charakterystyczną fryzurą z tamtych lat, młody chłopak z zafascynowany kulturą amerykańską czy  niektóre wyznania bohaterów wywoływały mój uśmiech. Sama historia nie bardzo mnie urzekła w tej wersji, ale na pewno ciekawie było ten film obejrzeć.

p.s. Dla zainteresowanych tematem gejsz polecam między innymi ten dokument BBC.

(Cyt. za: Liza Dalby, Gejsza, Warszawa 2001, s. 146.)