Postacią Ichiyō Higuchi zainteresowałam się kilka lat temu. Przeczytałam gdzieś artykuł napisany w związku z wydaniem jej short stories. A w Japonii czasami spoglądała na mnie z banknotu o nominale 5 tysięcy jenów. Nie tylko zaciekawiła mnie jej twórczość, ale i ona sama. I czekałam, aż pojawi się w Polsce tłumaczenie jej opowiadań.
Naprawdę nazywała się Natsuko Higuchi. Urodziła się w Tokio w niezbyt
zamożnej rodzinie i między innymi przez swoja sytuację czuła się gorsza
od swoich rówieśników, z którymi studiowała poezję klasyczną. Poczucie
niższości społecznej oraz nieśmiałość i uczucia z tym związane zaczęła
przelewać na papier prowadząc dziennik. Po jakimś czasie postanowiła
pisać, aby pomóc finansowo rodzinie. Była jedną z pierwszych pisarek
epoki Meiji (1868-1912). Zmarła bardzo młodo mając zaledwie 24 lata pozostawiając po sobie 21 opowiadań, które na stałe wpisały się w historię japońskiej literatury.
"Gdyby rozpuściła włosy, sięgałyby jej stóp. Zaczesała je jednak i upięła w gruby kok. Nazwa shaguma,
"czerwony niedźwiedź", brzmiała może strasznie, ale fryzura stałą się
popularna także wśród panien z dobrych domów. Dziewczynka miała jasną
cerę i śliczny nosek. Usta był nieco zbyt duże, ale jędrne i
niebrzydkie. Pojedynczo jej cechy dalekie były od ideału piękna, ale
miała ciepły głos, jej oczy spoglądały z życzliwością, a ruchy
przepełniał wdzięki - była czarująca."
Dzięki wydawnictwu Uniwersytetu Jagiellońskiego miałam okazję zapoznać się z opowiadaniami tej pisarki. Zbiór Na rozstaju to przekrój twórczości Ichiyō Higuchi. Warto przed czytaniem opowiadań zapoznać się z wprowadzeniem, które przybliża nam sylwetkę pisarki oraz atmosferę epoki, ponieważ jej twórczość to obraz ówczesnych czasów, stylów, ludzi i ich rozterek. Najbardziej spodobały mi się trzy opowiadania: Zabawa w dorosłych, Pancerz cykady oraz Mętna woda. Styl Ichiyō Higuchi jest trochę specyficzny, chociaż pewnie tłumaczenie jeszcze bardziej go zniekształca. Mnie te opowiadania pozwoliły przenieść się do tamtych czasów. Poprzez szczegółowe opisy otoczenia, detali strojów etc. mogłam sobie to wszystko wyobrazić, a tym samym bohaterowie i ich historie od razu stawały mi się bliskie. I pewnie pozostaną ze mną na dłużej.
Więcej informacji na stronie wydawnictwa. Polecam!
(Cyt. za: Higuchi Ichiyō, Zabawa w dorosłych, [w:] Na rozstaju, Kraków 2015, s. 102.)
Nie słyszałam o tej autorce, ale z wielką przyjemnością sięgnę po jej zbiór opowiadań. Fajnie, że o niej napisałaś :)
OdpowiedzUsuńCieszę się, ze kogoś ten wpis zachęci do zapoznania się z jej opowiadaniami. Przyjemnej lektury. :)
Usuń