Ja.Japonia / 私と日本, czyli rzecz o rysunku, górze Fuji i zachwycie

Zdarzają się w życiu miłe chwile wynikające zupełnie niespodziewanie, trochę bez planu, trochę ze szczęściem na dłoni. Tak było w tym przypadku. Od jakiegoś czasu obserwowałam działania Mauko, zaintrygowały mnie i czekałam na więcej. I to więcej nadeszło. W postaci cudnej książki Ja.Japonia / 私と日本. A jeszcze cudniej, że dostało mi się ją wprost z rąk Mauko!

"Dla Ciebie Czytelniku, 

byś znalazł swoją Japonię."

  

Ja.Japonia / 私と日本 to owoc rezydencji artystycznej Mauko w Japonii, a dokładnie w małej mieścinie pod górą Fuji - Fujiyoshida. Kilka lat temu miałam okazję tam być w poszukiwaniu jednego z najbardziej kultowych obrazów kojarzących się z Japonią (do poczytania tutaj). To urokliwe miejsce z kapryśną, bo wiecznie chowającą się, i hipnotyzującą Fuji-san. Fuji jest kobietą, jak pisze Mauko, która poświęca tej świętej górze osobny rozdział w książce. Wiele prac i zdjęć koncentruje się tylko na niej, Fuji jest wszechobecna i skupia na sobie uwagę Mauko. 

Ja.Japonia / 私と日本 jest książką bardzo subiektywną, pisaną w zachwycie, oszczędną w słowach, ale bardzo bogatą w treść. To nie jest książka o Japonii, ale o Japonii Mauko - jej postrzeganiu tego świata, rzeczach i ludziach, które powodują, że chce do Japonii wracać. Mamy rysunki/grafiki, główne narzędzie wyrazu Mauko, zdjęcia, słowa (bardzo spodobał mi się pomysł umieszczania cytatów ludzi, których Mauko poznała w Japonii). W książce jest dużo przestrzeni, znaczącej pustki, oddechu. Przyjemnie zagłębiać się w jej treść, dostrzegać szczegóły na pozór mało istotne i szukać w niej swojej Japonii.  

Książka podzielona jest na trzy części - pierwsza odpowiada na pytania: Skąd, jak i dlaczego? Druga poświęcona jest rezydencji artystycznej, a trzecia wspomnianej już górze Fuji. Wydanie jest bardzo miłe dla oka i ma świetny format. Teksty przeplatają się ze zdjęciami, rysunkami/grafikami i cytatami, co bardzo mi się spodobało. Warto dodać, że książka napisana jest po polsku i japońsku z angielską wkładką zawierającą streszczenie. 

"Powiedz znajomym w Polsce,

że w Japonii jest fajnie."

Ja.Japonia / 私と日本 idealnie wpisuje się w nurt publikacji o Japonii, które lubię najbardziej. Nie znajduje w nich encyklopedycznych informacji ani prawd objawionych, ale ludzi i ich Japonię. A to jest dla mnie najciekawsze. To, jak ten kraj jest przez nich postrzegany, oraz jaki nadają temu wyraz - stąd moje uwielbienie do wszelkich książek z obrazkami (i niczego im to nie ujmuje), jak niedawno Tokyo Storefronts Mateusza Urbanowicza czy właśnie Ja.Japonia / 私と日本. Każdy z nas ma w sobie swoją małą Japonię. 

Kartkując strony książki, przypominam sobie, jak Mauko opowiadała mi o swojej Japonii podczas naszego (zbyt) krótkiego spotkania. Opowiadała o ludziach (mam wrażenie, że poznała chyba wszystkich mieszkańców Fujiyoshidy), o świątyni, do której chodziła niemalże codziennie, o hotelu z onsenem na dachu. Z tych urywanych zdań i kilku wspomnień zrodził się w mojej głowie obraz Japonii według Mauko. Obraz pełen radości, pozytywnego zdumienia i szczęścia. Mam nadzieję, że Wy również znajdziecie w Ja.Japonia / 私と日本 swój kawałek Japonii. Równie piękny i autentyczny. ♥♥♥